Samen met de motoriek zijn ook de sociale en emotionele ontwikkeling van een kind erg belangrijk.
Deze aspecten zijn in elkaar verweven en hebben een duidelijke invloed op elkaar.
Zo botst een kind met een vertraagde motorische ontwikkeling soms op zijn beperkingen in het spel met andere kinderen of ontwikkelt het kind ook trager in zijn sociale en emotionele vaardigheden.
Dit uit zich dan vaak in innerlijke stress, het niet kunnen uiten van gevoelens, huilen, buikpijn, tics, slaapmoeilijkheden, faalangst of mogelijk agressie.
Voor een kind is het niet altijd makkelijk om stresssignalen te herkennen en te benoemen.
Aan de hand van speltherapie, psycho-educatie en relaxatieoefeningen leert het kind om deze signalen te herkennen, ze beter te begrijpen en er op een constructieve manier mee aan de slag te gaan.